Wstrząśnięci, niezmieszani wczorajszym wieczorem z Carlosem towarzyszącym nam przy i po kolacji o poranku wyruszamy do Parku Narodowego Kahuzi-Biega na spotkanie z największym przedstawicielem naczelnych na Ziemi - gorylem Grauera. Przejeżdżamy przez Bukavu mijając m.in. oddziały policji w pełnym rynsztunku (wyglądają jak pancerniki - mundur ochronny to kombinezon z nakładających się na siebie drobnych łusek) ćwiczące przed spodziewanymi zamieszkami, które mają wybuchnąć po ogłoszeniu wyniku wyborów prezydenckich. Po godzinie jazdy jesteśmy w Parku i po kolejnych paru minutach formalności ruszamy w busz - idziemy cały czas dość dobrze utrzymaną drogą, w pewnym momencie jeden ze strażników rozpoczyna tzw. briefing - opowiada o gorylach, ich ochronie, zakazie zbliżania się bliżej niż 5 m, zakazie wykonywania gwałtownych ruchów, krzyków itp. Kolejny strażnik rozdaje maski ochronne jak chirurgom przed operacją. Zaledwie 10 metrów od drogi spotykamy rodzinę Chimanuki - ponad 30 zwierząt i jego samego w pełnej krasie.
Po godzinie spędzonej z gorylami wracamy w towarzystwie strazników do recepcji Parku, przypominają nam się słowa Carlosa, którego teść był jednym z pierwszych badaczy goryli o przekształceniu kilka lat temu kłusowników w strażników - jednego dnia wraz z wojskiem wyłapano ich ponad 40 i dano im rozsądną propozycję - zamiast zabijać niech chronią a kasa będzie lepsza i legalna- wszyscy się zgodzili -pomni tych słów dajemy im parę gadżetów i stówkę do podziału.
przy okazji zostajemy zaproszeni do sesji fotograficznej z zespołem nowych kongijskich kierowców mających w przyszłości pełnić rolę driver-guide w Kongo
Wracamy do Co-co Lodge - ostoi cywilizacji białego człowieka, jakos na spacery po mieście w tym gorącym czasie wyborczym nikt nie ma ochoty
Carlosowi udało się przez ostatnie kilkadziesiat lat uzbierać całkiem interesującą kolekcję sztuki z "Jądra Ciemności"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz